Pokhara
Door: Mieke en Lotte
Blijf op de hoogte en volg Mieke & Lotte
06 Juni 2018 | Nepal, Pokhara
Hoiii!
Afgelopen weekend hebben wij door gebracht in Pokhara. Pokhara is op Kathmandu na de grootste stad van Nepal en is een van de meest populaire toeristische bestemmingen. Midden in Pokhara ligt een groot meer. Ook kun je vanuit Pokhara over de Himalaya kijken, als je geluk hebt.
Vrijdag 1 juni vertrokken we om 7.15 met de bus. Met de bus naar Pokhara duurt ongeveer 8 uur. Vanaf de bushalte werden we door een taxi naar het hotel gebracht. Het hotel heette Mountain House en is van een echtpaar. Het echtpaar is echt super lief! We werden meteen hartelijk ontvangen en we hebben samen een plan gemaakt voor de komende twee dagen. Daarna zijn we naar het water gelopen. Vergeleken met Kathmandu is Pokhara een erg rustige stad, veel minder verkeer en veel minder mensen op straat. Ook zie je op straat minder toeristen dan we hadden verwacht.
Op het meer liggen allemaal kleine houten bootjes. Het ziet er super mooi uit. Aan de waterkant zijn allemaal tentjes waar je iets kan drinken en eten. Het zijn net strandtentjes en ziet er erg leuk uit. Na dat we een beetje langs het water hadden gelopen waren we ergens gaan zitten om wat te drinken en te eten. Daarna zijn we terug naar het hotel gegaan. We waren allemaal erg moe van de busreis en daarom op tijd gaan slapen.
De volgende dag zijn we om half 8 opgestaan. Als het weer goed genoeg was zouden we gaan paragliden! Maar helaas regende het nog in de ochtend. De man van het hotel zou ons bellen als het toch door zou gaan. We zijn naar het water gelopen en toen we daar eenmaal waren werden we al gebeld dat we terug konden komen. De zon was gaan schijnen en het paragliden kon door gaan!! We werden bij het hotel opgehaald met een jeep door de organisatie. Eerst werden we naar hun kantoor gebracht. Daar moesten we eerst een formulier invullen voordat we konden gaan. Samen met twee andere toeristen werden we naar boven gebracht. Het was ongeveer 30 minuten rijden naar de plek waar we gingen springen. We zaten met 4 toeristen en 6 piloten in een kleine jeep, die met 70 kilometer per uur de berg op sprintte. Dat was uiteindelijk nog enger dan het paragliden zelf haha..
Eenmaal boven aangekomen ging het allemaal heel snel. Lotte ging met Roby vliegen en Mieke met Roshan. We kregen een tuigje aan en werden vast gemaakt aan onze piloot. Voor dat we het wisten stonden we aan de afgrond en werd er tegen ons gezegd: als er een goede wind komt gaan we. Als ik ja zeg moet je gewoon naar voren lopen. Eerst ging Mieke en iets daarna ging Lotte. Het was echt niet eng en ging allemaal goed. Eenmaal in de lucht kijk je uit over de bergen en het meer, super mooi uitzicht. Onze piloten gingen nog een heel gesprek met ons aan terwijl ze duizend foto’s en filmpjes aan het maken waren via hun gopro. Tot ze aan ons vroegen; you wanna do some acrobatics? We vlogen super hoog en ze gingen allemaal bochten maken, zo dat je net niet over de kop ging. Daarna gingen we weer landen.
De rest van de dag hebben we aan het water cocktails gedronken en in de zon gezeten haha
Zondag zijn we on 4.00 ’s nachts opgestaan om de zonsopgang te bekijken. We werden met de taxi naar de zelfde berg gebracht als het paragliden. Helaas was het een beetje bewolkt waardoor we de zon bijna niet hebben gezien. Maar het was prachtig uitzicht. Op een gegeven moment trokken de wolken weg en konden we een stukje van de Himalaya zien.
Die middag zijn we met een bootje naar de andere kant van het meer gevaren. Vanaf daar kan je naar de World Peace Stupa op de top van de berg lopen. Het was maar 45 minuten lopen maar het leek net de weg naar de dood. Super zwaar en super warm. Maar eenmaal boven aangekomen was het wel de moeite waard. Je hebt uitzicht over de hele stad en het is een mooie stupa. Daarna zijn we weer terug gelopen en weer met het bootje terug gevaren. ’s Avonds zijn we nog bij het water gaan eten en daarna gaan slapen.
Maandag hadden we om half 8 weer de bus terug. Ergste busreis tot nu toe.. We zaten met zijn drieën op de achterbank van de bus. De hobbels in de weg voel je daar nog 10 keer erger en werden zowat tegen het plafond gelanceerd. Als dat nog niet erg genoeg was, zat er een Nepalese jongen langs Mieke. Hij kon niet stoppen met staren en dacht dat hij wel gezellig tegen haar aan kon liggen. Hij ging heel de tijd met zijn hoofd op mijn schouder slapen, ook al had ze zijn hoofd al een paar keer weggeduwd. Toen er een andere stoel vrij kwam ging ze daar maar zitten. Het was een erg lange bus rit en we waren helemaal gesloopt toen we thuis kwamen.
Maar Pokhara was echt geweldig en we gaan er sowieso nog een keer terug. We hebben echt genoten!!
Afgelopen weekend hebben wij door gebracht in Pokhara. Pokhara is op Kathmandu na de grootste stad van Nepal en is een van de meest populaire toeristische bestemmingen. Midden in Pokhara ligt een groot meer. Ook kun je vanuit Pokhara over de Himalaya kijken, als je geluk hebt.
Vrijdag 1 juni vertrokken we om 7.15 met de bus. Met de bus naar Pokhara duurt ongeveer 8 uur. Vanaf de bushalte werden we door een taxi naar het hotel gebracht. Het hotel heette Mountain House en is van een echtpaar. Het echtpaar is echt super lief! We werden meteen hartelijk ontvangen en we hebben samen een plan gemaakt voor de komende twee dagen. Daarna zijn we naar het water gelopen. Vergeleken met Kathmandu is Pokhara een erg rustige stad, veel minder verkeer en veel minder mensen op straat. Ook zie je op straat minder toeristen dan we hadden verwacht.
Op het meer liggen allemaal kleine houten bootjes. Het ziet er super mooi uit. Aan de waterkant zijn allemaal tentjes waar je iets kan drinken en eten. Het zijn net strandtentjes en ziet er erg leuk uit. Na dat we een beetje langs het water hadden gelopen waren we ergens gaan zitten om wat te drinken en te eten. Daarna zijn we terug naar het hotel gegaan. We waren allemaal erg moe van de busreis en daarom op tijd gaan slapen.
De volgende dag zijn we om half 8 opgestaan. Als het weer goed genoeg was zouden we gaan paragliden! Maar helaas regende het nog in de ochtend. De man van het hotel zou ons bellen als het toch door zou gaan. We zijn naar het water gelopen en toen we daar eenmaal waren werden we al gebeld dat we terug konden komen. De zon was gaan schijnen en het paragliden kon door gaan!! We werden bij het hotel opgehaald met een jeep door de organisatie. Eerst werden we naar hun kantoor gebracht. Daar moesten we eerst een formulier invullen voordat we konden gaan. Samen met twee andere toeristen werden we naar boven gebracht. Het was ongeveer 30 minuten rijden naar de plek waar we gingen springen. We zaten met 4 toeristen en 6 piloten in een kleine jeep, die met 70 kilometer per uur de berg op sprintte. Dat was uiteindelijk nog enger dan het paragliden zelf haha..
Eenmaal boven aangekomen ging het allemaal heel snel. Lotte ging met Roby vliegen en Mieke met Roshan. We kregen een tuigje aan en werden vast gemaakt aan onze piloot. Voor dat we het wisten stonden we aan de afgrond en werd er tegen ons gezegd: als er een goede wind komt gaan we. Als ik ja zeg moet je gewoon naar voren lopen. Eerst ging Mieke en iets daarna ging Lotte. Het was echt niet eng en ging allemaal goed. Eenmaal in de lucht kijk je uit over de bergen en het meer, super mooi uitzicht. Onze piloten gingen nog een heel gesprek met ons aan terwijl ze duizend foto’s en filmpjes aan het maken waren via hun gopro. Tot ze aan ons vroegen; you wanna do some acrobatics? We vlogen super hoog en ze gingen allemaal bochten maken, zo dat je net niet over de kop ging. Daarna gingen we weer landen.
De rest van de dag hebben we aan het water cocktails gedronken en in de zon gezeten haha
Zondag zijn we on 4.00 ’s nachts opgestaan om de zonsopgang te bekijken. We werden met de taxi naar de zelfde berg gebracht als het paragliden. Helaas was het een beetje bewolkt waardoor we de zon bijna niet hebben gezien. Maar het was prachtig uitzicht. Op een gegeven moment trokken de wolken weg en konden we een stukje van de Himalaya zien.
Die middag zijn we met een bootje naar de andere kant van het meer gevaren. Vanaf daar kan je naar de World Peace Stupa op de top van de berg lopen. Het was maar 45 minuten lopen maar het leek net de weg naar de dood. Super zwaar en super warm. Maar eenmaal boven aangekomen was het wel de moeite waard. Je hebt uitzicht over de hele stad en het is een mooie stupa. Daarna zijn we weer terug gelopen en weer met het bootje terug gevaren. ’s Avonds zijn we nog bij het water gaan eten en daarna gaan slapen.
Maandag hadden we om half 8 weer de bus terug. Ergste busreis tot nu toe.. We zaten met zijn drieën op de achterbank van de bus. De hobbels in de weg voel je daar nog 10 keer erger en werden zowat tegen het plafond gelanceerd. Als dat nog niet erg genoeg was, zat er een Nepalese jongen langs Mieke. Hij kon niet stoppen met staren en dacht dat hij wel gezellig tegen haar aan kon liggen. Hij ging heel de tijd met zijn hoofd op mijn schouder slapen, ook al had ze zijn hoofd al een paar keer weggeduwd. Toen er een andere stoel vrij kwam ging ze daar maar zitten. Het was een erg lange bus rit en we waren helemaal gesloopt toen we thuis kwamen.
Maar Pokhara was echt geweldig en we gaan er sowieso nog een keer terug. We hebben echt genoten!!
-
06 Juni 2018 - 21:37
Corrie En Co:
zo herkenbaar!! Was Gwendolyn er ook bij? Wij zijn van het cp centrum waar zij gewerkt heeft. Geniet nog even!!!!
www.shbn.nl
-
07 Juni 2018 - 06:24
Mieke & Lotte:
Hi Corrie en Co,
Gwendolyn was er helaas niet bij... Ze is gisteren naar huis gevlogen.
Groetjes! -
07 Juni 2018 - 10:19
Rianne Van Den Hombergh:
Hoi Mieke en Lotte,
Wat een ervaringen bouwen jullie op! Super leuk om te lezen hoe jullie dit allemaal aangaan. Geniet van de rest van jullie stage!
groetjes! -
16 Juni 2018 - 13:18
Iris:
Hoi Mieke en Lotte,
Wat leuk om jullie belevenissen te lezen. Ik zal over drie weken, op 7 juli, alleen naar Kathmandu afreizen om een maand lang vrijwilligerswerk te doen bij Orchid Garden. Vroeg me af of jullie er op dat moment ook nog zijn? Daarnaast zou ik graag met jullie via email in contact willen komen om wat dingen te kunnen vragen. Veel plezier nog en hoor graag iets van jullie.
Groetjes Iris -
17 Juni 2018 - 16:54
Mieke & Lotte :
Hey Iris, wat is je email adres dan zal ik je een mail sturen? -
18 Juni 2018 - 20:22
Iris:
Hoi Mieke en Lotte, mijn email adres is iris_heling@hotmail.com
Zie graag jullie mail tegemoet.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
